از نظر مقاومت در برابر خوردگی در صنعت هوافضا ، مزایای سری فلز کامپوزیت به طور کلی چیست؟

در سری فلزی کامپوزیت چندین مزیت مهم از نظر مقاومت در برابر خوردگی در صنعت هوافضا ارائه می دهد. مقاومت در برابر خوردگی در کاربردهای هوافضا به دلیل شرایط سخت محیطی هواپیما مانند رطوبت ، هوای نمک و دمای مختلف در معرض آن بسیار مهم است. در اینجا مزایای اصلی استفاده از فلزات کامپوزیت برای مقاومت در برابر خوردگی در هوافضا وجود دارد:

فلزات کامپوزیت در مقایسه با فلزات سنتی مانند آلومینیوم یا فولاد ، به ویژه در محیط هایی که قرار گرفتن در معرض رطوبت و هوای نمک شیوع دارد ، مانند مناطق ساحلی یا شرایط پرواز با ارتفاع زیاد ، مقاومت در برابر خوردگی برتر دارند. این طول عمر طولانی قطعات منجر به خرابی کمتری می شود و نیاز به تعویض و نگهداری مکرر را کاهش می دهد.

مقاومت در برابر خوردگی افزایش یافته به طور قابل توجهی فرکانس نگهداری را برای اجزای هواپیما کاهش می دهد. قطعات هوافضا مانند بدنه ، بالها و دنده های فرود از موادی که کمتر مستعد زنگ زدگی و تخریب هستند ، بهره مند می شوند و منجر به پایین آمدن هزینه های طولانی مدت و خرابی کمتر می شوند.

فلزات کامپوزیت اغلب مقاومت در برابر خوردگی یکسان یا حتی بهتر را به عنوان فلزات سنگین تر اما با وزن سبک تر فراهم می کنند. این امر در هوافضا ضروری است ، جایی که کاهش وزن باعث افزایش راندمان سوخت می شود ، بدون آنکه دوام یا نیاز به اقدامات پیشگیری از خوردگی مانند پوشش یا درمان داشته باشد.

هواپیماها غالباً با محیط های افراطی مانند رطوبت بالا ، نوسان درجه حرارت ، اشعه ماوراء بنفش و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی دکوراسیون روبرو می شوند. فلزات کامپوزیت برای مقاومت در برابر خوردگی حتی در این شرایط تهاجمی طراحی شده اند ، و یکپارچگی ساختاری را در جایی که مواد سنتی تخریب می شوند ، حفظ می کنند.

هنگامی که فلزات مختلف در حضور یک الکترولیت مانند آب شور با یکدیگر در تماس هستند ، خوردگی گالوانیک می تواند رخ دهد. فلزات کامپوزیت ، هنگامی که با ساختارهای چند لایه طراحی شده اند ، می توانند با جداسازی یا محافظت از فلزات واکنشی تر در سیستم ، به کاهش خوردگی گالوانیک کمک کنند و از عملکرد طولانی مدت اجزای هوافضا اطمینان حاصل کنند.

هواپیماها اغلب با سوخت ، مایعات هیدرولیک و سایر مواد شیمیایی در تماس هستند. فلزات کامپوزیت در برابر حمله شیمیایی و اکسیداسیون مقاوم هستند و از خوردگی ناشی از واکنشهای شیمیایی که می تواند قطعات را به مرور زمان تضعیف کند ، به ویژه در مناطق بحرانی مانند مخازن سوخت یا سیستم های هیدرولیک ، جلوگیری می کند.

فلزات سنتی برای جلوگیری از زنگ زدگی یا تخریب ، اغلب به پوشش های اضافی یا مهار کننده های خوردگی (به عنوان مثال ، آنودایزاسیون یا نقاشی) نیاز دارند. فلزات کامپوزیت ، با خصوصیات مقاوم در برابر خوردگی ذاتی ، می توانند نیاز به چنین درمانی را کاهش دهند ، فرآیندهای تولید و کاهش هزینه های عملیاتی را ساده کنند.

اجزای هوافضا اغلب در معرض درجه حرارت و فشارهای بالا ، به ویژه در موتورها یا مناطقی در نزدیکی سیستم اگزوز قرار دارند. فلزات کامپوزیت ، به ویژه آنهایی که برای محیط های گرمایش بالا طراحی شده اند ، در برابر خوردگی اکسیداتیو بهتر از مواد معمولی مقاومت می کنند و ویژگی های محافظ خود را در شرایط شدید حفظ می کنند.

خوردگی در اجزای بحرانی هواپیماهای مهم در صورت عدم تشخیص به موقع می تواند منجر به خرابی فاجعه بار شود. مقاومت در برابر خوردگی ذاتی فلزات کامپوزیت ، خطر خرابی ناگهانی به دلیل خوردگی کشف نشده ، بهبود ایمنی و قابلیت اطمینان را کاهش می دهد.

از آنجا که فلزات کامپوزیت نیاز به مواد شیمیایی و درمان های پیشگیری از خوردگی را کاهش می دهد ، آنها همچنین می توانند سازگار با محیط زیست باشند. این امر به ویژه در هوافضا از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، جایی که کاهش استفاده از مواد شیمیایی مضر مانند کرومات و سایر روکش های سمی هم اولویت نظارتی و هم محیطی است.

فلزات کامپوزیت با ارائه حفاظت از خوردگی طولانی مدت ، دوام ، ایمنی و کارآیی هواپیما را تقویت می کنند ، و آنها را برای صنعت هوافضا ارزشمند می کند ، جایی که حتی پیشرفت های اندک در عملکرد مواد می تواند منجر به مزایای قابل توجهی در هزینه ، ایمنی و کارآیی عملیاتی شود.