مقاومت ضد پیری و خوردگی پد کروی غیر استاندارد عامل اصلی است که اثر استفاده طولانی مدت آن را در محیط های سخت تعیین می کند. مقاومت ضد پیری و خوردگی آن به جنبه های بسیاری از جمله مواد انتخاب شده ، فرآیند تصفیه سطح و خصوصیات محیط استفاده بستگی دارد. موارد زیر برخی تظاهرات خاص و عوامل مؤثر در مقاومت ضد پیری و خوردگی وجود دارد:
تأثیر انتخاب مواد در مقاومت ضد پیری و خوردگی
لنت های کروی غیر استاندارد معمولاً از انواع مختلفی از جمله فلز ، لاستیک ، پلاستیک (مانند پلی تترا فلوئورو اتیلن ، نایلون ، پلی اورتان و غیره) ساخته می شوند. هر ماده در مقاومت ضد پیری و خوردگی عملکرد متفاوتی دارد.
مواد فلزی: مانند فولاد ضد زنگ یا مواد آلیاژ معمولاً از مقاومت در برابر خوردگی خوبی برخوردار هستند ، اما توانایی ضد پیری آنها ممکن است تحت تأثیر اکسیداسیون یا رسانه های خورنده در محیط خارجی باشد. به عنوان مثال ، فولاد ضد زنگ از مقاومت در برابر خوردگی قوی برخوردار است و برای محیط های دریایی یا شیمیایی مناسب است ، اما در صورت قرار گرفتن در معرض محیط های اسیدی یا قلیایی برای مدت طولانی ممکن است آن را خورد یا زنگ زد. به منظور بهبود مقاومت در برابر خوردگی ، معمولاً از فناوری ، پوشش ، آنودایزاسیون یا آبکاری استفاده می شود.
مواد پلیمری: پلی اورتان ، نایلون ، لاستیک و غیره از مقاومت در برابر سایش قوی و مقاومت در برابر خوردگی برخوردار هستند و تا حدی از خواص ضد پیری برخوردار هستند. به عنوان مثال ، فلوروپلاستیک (مانند PTFE) به طور کلی از ثبات شیمیایی بسیار خوبی برخوردار است و برای محیط های بسیار خورنده مناسب است. مواد لاستیکی با افزودن عوامل ضد پیری و تثبیت کننده ها ، مقاومت پیری خود را بهبود می بخشند ، اما نسبت به اشعه ماوراء بنفش و درجه حرارت بالا حساس تر هستند.
فناوری سطح و فناوری پوشش
به منظور بهبود مقاومت در برابر خوردگی واشرهای کروی غیر استاندارد ، اغلب از فن آوری های تصفیه سطح مانند آبکاری ، پوشش ، آنودایزر ، پاشش و غیره استفاده می شود. این تیمارها می توانند یک فیلم محافظ در سطح مواد فراهم کنند تا از واکنش مواد شیمیایی خارجی با مواد جلوگیری شود و از این طریق مقاومت در برابر خوردگی آن را بهبود بخشد.
روکش: به عنوان مثال ، استفاده از پوشش رزین اپوکسی ، پوشش پلی اورتان ، پوشش PTFE و غیره می تواند به طور موثری مانع از خوردگی سطح واشر شود.
آنودایزاسیون: برای واشرهای آلیاژ آلومینیوم ، آنودایزاسیون می تواند یک فیلم اکسید سخت را روی سطح خود تشکیل دهد ، که نه تنها مقاومت در برابر خوردگی آن را تقویت می کند ، بلکه مقاومت پیری آن را نیز بهبود می بخشد.
این روشهای درمانی را می توان با توجه به نیازهای واقعی برای مقابله با محیط های مختلف کار سفارشی کرد.
تأثیر محیط استفاده در مقاومت ضد پیری و خوردگی
مقاومت ضد پیری و خوردگی واشرها در محیط های مختلف کاری متفاوت خواهد بود. موارد زیر چندین عامل اصلی محیطی وجود دارد:
دما: محیط با درجه حرارت بالا ممکن است پیری مواد را تسریع کند و در نتیجه باعث کاهش سختی ، کشش و مقاومت در برابر خوردگی آنها شود. به عنوان مثال ، لاستیک یا برخی از مواد پلیمری مستعد اکسیداسیون در دماهای بالا هستند و باعث کاهش آب بندی و دوام آنها می شوند. مواد فلزی ممکن است در دماهای بالا واکنش اکسیداسیون داشته باشند و در نتیجه خوردگی سطح داشته باشند.
خوردگی شیمیایی: در گیاهان شیمیایی ، پتروشیمی ها ، دریایی و سایر صنایع ، ممکن است مواد خورنده مانند اسیدهای قوی ، قلیایی قوی یا نمک در محیط وجود داشته باشد که تأثیر جدی بر روی مواد خواهد داشت. به عنوان مثال ، فولاد ضد زنگ ممکن است در اسید غلیظ یا محیط کلرید خوردگی کند. اگرچه مقاومت در برابر خوردگی خوبی در هوا دارد ، اما در محیط های شیمیایی ثبات ضعیفی دارد. بنابراین ، انتخاب مواد با مقاومت شیمیایی عالی (مانند فلوروپلاستیک ، PTFE) بسیار مهم است.
پرتوهای ماوراء بنفش و اکسیداسیون: واشرهایی که برای مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار می گیرند ، به ویژه مواد لاستیکی یا پلاستیکی ، به راحتی در معرض پرتوهای ماوراء بنفش و پیری قرار می گیرند و در نتیجه ترک خوردگی ، سخت شدن یا تغییر رنگ سطح مواد ایجاد می شود. درمان ضد ultraviolet یا اضافه کردن آنتی اکسیدان ها به چنین مواد می تواند خواص ضد پیری آنها را بهبود بخشد.
عملکرد عملکرد ضد پیری
در طول استفاده طولانی مدت ، عملکرد ضد پیری واشرهای کروی غیر استاندارد به طور مستقیم بر اثر آب بندی و عمر خدمات آنها تأثیر می گذارد. به طور کلی ، موادی با عملکرد ضد پیری قوی می توانند برای مدت طولانی در دمای بالا ، رطوبت بالا یا اشعه ماوراء بنفش عملکرد خوبی داشته باشند.
واشرهای لاستیکی: واشرهای لاستیکی بهینه شده می توانند با افزودن آنتی اکسیدان ها ، جاذب های ماوراء بنفش و غیره عملکرد ضد پیری خود را بهبود بخشند. با این وجود ، با افزایش زمان استفاده ، خاصیت ارتجاعی مواد لاستیکی کاهش می یابد و عملکرد آب بندی به تدریج کاهش می یابد.
مواد پلیمری: پلیمرها (مانند نایلون و پلی اورتان) می توانند در طول طراحی با فرمول های ضد پیری اضافه شوند تا دوام آنها در محیط های سخت بهبود یابد. اصلاحات فیزیکی و شیمیایی مناسب می تواند سطوح خود را برای مدت طولانی پایدار نگه دارد.
مواد فلزی: برای واشرهای فلزی ، به ویژه از جنس استنلس استیل یا آلیاژهای تحت پوشش پوشش های ویژه ، آنها خاصیت ضد پیری خوبی دارند. توانایی ضد اکسیداسیون سطح فلز می تواند عمر خدمات خود را گسترش دهد ، اما برای جلوگیری از خوردگی ناشی از آسیب به پوشش سطح ، هنوز هم باید به طور مرتب بررسی شود.
بازرسی و نگهداری منظم
اگرچه واشرهای کروی غیر استاندارد می توانند از طریق انتخاب مواد و بهینه سازی فرآیند ، مقاومت ضد پیری و خوردگی را بهبود بخشند ، اما هنوز هم در استفاده واقعی به بازرسی و نگهداری منظم نیاز دارند. واشرهایی که برای مدت طولانی در معرض محیط های سخت قرار گرفته اند ممکن است آسیب جزئی وارد کنند و در نتیجه اثر آب بندی کاهش می یابد. بازرسی های منظم می تواند مشکلات را به موقع تشخیص داده و آنها را جایگزین کند تا از عملکرد عادی تجهیزات اطمینان حاصل شود.
مقاومت ضد پیری و خوردگی واشرهای کروی غیر استاندارد از نزدیک با انتخاب مواد ، درمان سطح و محیط کار آنها ارتباط دارد. با انتخاب منطقی مواد ، اتخاذ فرآیندهای مناسب برای تصفیه سطح و اطمینان از یک محیط استفاده مناسب ، عملکرد آنها در شرایط سخت می تواند به طور قابل توجهی بهبود یابد. در عین حال ، نگهداری و بازرسی منظم نیز اقدامات لازم برای اطمینان از ثبات طولانی مدت آنها است .